APPARIZION DEL TASS
Foeura de porta Luduiga on mia
su la sinistra in tra duu fontaninn
e in tra dò fil de piant che ghe fa ombria
gh'è on sentirolin
solitari, patetegh, delizios,
ch'el se perd a zicch zacch dent per i praa,
e el par apposta faa
per i malinconij d'on penseros.
Là inscì, via del piss piss
d'on quaj sbilz d'acqua che sbottiss di us'cioeu,
via d'on quaj gorghegg d'on rossignoeu,
o de quaj vers lontan, lontan, lontan,
d'on manzett o d'on can,
no se ghe sent on ett
che rompa la quiett.
Tutt coss là inscì l'jutta la passion,
né s'è nanch faa duu pass
tra quij acqu, tra quij piant, tra quell'ombria
che se sent a quattass d'on cert magon,
se sent a trasportass
d'on certo estes de malinconia
ch'el sgonfia i oeucc senza savè el perchè
e el sforza a piang, d'on piang che fa piasè.